Piękny wschód.

Na zaproszenie Przyjaciół ruszyliśmy na wschód. Pod samiutką granicę. 

Słoneczko przyświeciło. Wiosna w rozkwicie. Cóż więcej chcieć...

Wypakowanie rowerów zajęło nam tylko chwilkę (nabraliśmy już wprawy).

I przed nami pierwsze atrakcje. Bunkry Linii Mołotowa. W okolicach Teniatysk na mapie naliczyłem dwanaście bunkrów.

Zapowiada się że już za tydzień będzie jeszcze ładniej. Zakwitną rzepaki.

Mchy nieśmiało podnoszą główki, za to czeremcha niczym w kwitnieniu się nie krępuje...

Grzechem było by nie skorzystać z tak urokliwego miejsca...

Polskie litery mieszają się z cyrylicą. Taki to rejon.

Cerkiew Św. Mikołaja w Hrebennęm. 

Mieliśmy niesamowite szczęście. Tylko co zatrzymaliśmy się przy cerkwi, motorkiem podjechał pan z kluczami. Oprócz tego że mogliśmy obejrzeć wnętrza, pan okazał się skarbnicą wiedzy i ciekawostek. 

Odbywają się tu nabożeństwa rzymskokatolickie i grekokatolickie. 

Pewnie dzięki temu mogliśmy wejść  za Carskie Wrota!!

Największa ciekawostką okazał się ten obraz. Wykonany jest z bursztynu. Gdy gospodarz cerkwi powiedział że obraz jest z bursztynu sądziłem że chodzi o tło po bokach... Ale nie!! Całość obrazu jest z bursztynu. Twarze, ręce i szaty!!! W dotyku sprawi wrażenie zamszu.

Było świetnie ale my w drogę. Do Morskiego Oka. Tak, tak. Na Roztoczu mamy swoje Morskie Oko. 😀

I droga do niego nie jest łatwa..

Ale co to dla tak dzielnych cyklistów!!

Tak naprawdę to zastanawialiśmy się czy nie zostać tam na stałe.

Gospodarze się postawili. Jedzcie, pijcie a pasa popuszczajcie....

Trafił się też pasażer na gapę...

Pamiątkowa foteczka i lecimy dalej...

Pisałem lecimy?? Raczej ciągniemy się powoli...

Za chwilę jest już z górki i wszystko wygląda wspanialej.

Chwila odpoczynku na przyzbie.

Na chwilę wstępujemy do Kapliczki Na Wodzie w Siedliskach. 

Łatamy kapcia.

I odwiedzamy Muzeum Skamieniałych Drzew. Podobno na Świecie są tylko trzy takie miejsca.

Poza skrzemieniałymi drzewami muzeum gromadzi wiele ciekawych eksponatów. Dawne narzędzi i urządzenia. Poniżej kolekcja kałamarzy. 

Powyżej skamieniałe drzewo a poniżej... Muchołapka. Do środka wkładano cukier, lub częściej, ze względu na cenę cukru, ugotowanego muchomora. Do niego zlatywały się muchy,

Fisharmonia. Prawdopodobnie z Lwowa.

Zahaczamy o źródełko z kapliczką Św. Floriana. 

 

I imprezą jakich mało (dzięki Kaziu), powoli, powoli kończymy eskapadę...

Wspólne zdjęcie z Gospodarzami, i już wieczorkiem docieramy do domów.

 

Dzięki za towarzystwo, poczęstunek, trasę, żarty i uśmiechy. 

Do spotkania na szlakach i rajdach!!